سامانه مدیریت نگهداشت - 1

CMMS سامانه مدیریت نگهداشت – بخش نخست

رجوع به: CMMS سامانه مدیریت نگهداشت – بخش پایانی

در سری مباحث پیش رو به بررسی سامانه مدیریت نگهداشت یا همان CMMS می پردازیم. بخش نخست به معرفی و آشنایی با این سامانه اختصاص دارد و در بخش دوم به ویژگی های آن، موانع پیاده سازی و دلایل شکست پروژه های CMMS پرداخته خواهد شد. این مجموعه برگرفته از بخشی از کتاب ارزشمند Maintenance and Reliability Best Practices می باشد، که توسط رامش گولاتی نوشته شده است. از آنجا که ما در مجموعه خودمان چندین سال است که در حال پیاده سازی و بهبود نرم افزار CMMS هستیم، این مطالب برای خود من بسیار مفید، کاربردی و آموزنده بود. امیدوارم بتواند راهگشای شما هم باشد.

مقدمه ای بر CMMS

سامانه مدیریت نگهداشت یک ابزار ضروری برای همه سازمان های نگهداشت است. این سامانه می تواند به کارآیی و اثربخشی واحد نگهداشت کمک کرده، در نهایت از طریق ساده سازی گردش کارهای مهم، شناسایی کارها، طرح ریزی فعالیت ها، زمان بندی و گزارش دهی، به دریافت خروجی بیشتری از دارایی های فیزیکی کمک می کند. دو نوع سامانه مدیریت نگهداشت وجود دارد. یک سامانه مجموعه ای از نرم افزارهای ماژولار در سطح سازمان است، مانند مدیریت دارایی، طرح ریزی مواد اولیه، مالی و منابع انسانی. این نرم افزارها یا سامانه ها بصورت یکپارچه با یکدیگر تعامل داشته، می توانند به شکل اثربخشی بین تعداد زیادی مکان های فیزیکی و کارخانه کار کنند.

بیشتر این سامانه ها در میانه دهه ۱۹۹۰ میلادی گسترش پیدا کردند و در طول دهه  بعد به عنوان سامانه های مدیریت دارایی های سازمان (Enterprise Asset Management: EAM) شناخته شدند. نمونه هایی از این سامانه ها آنهایی هستند که توسط شرکت هایی مانند جی دی ادواردز (J. D. Edwards)، آی اف اس (IFS)، اوراکل (Oracle)، پیپل سافت (PeopleSoft) و سپ (SAP) توسعه یافته اند. نصب و بروزرسانی آنها می تواند پرهزینه باشد.

نوع دیگر سامانه ها نرم افزارهای مستقل مرتبط با مدیریت نگهداشت هستند. این سامانه ها می توانند با سایر سامانه های سطح سازمان، مانند سامانه های مالی یا منابع انسانی، تعامل داشته باشند. این ها سامانه های مدیریت مکانیزه نگهداشت (Computerized Maintenance Management System: CMMS) نامیده می شوند. نام CMMS در اواخر دهه ۱۹۷۰ و اوایل ۱۹۸۰ میلادی ابداع شد، زمانی که برنامه های PM با استفاده از رایانه بصورت خودکار درآمدند.

سامانه های جدید CMMS قابلیت ها و کارکردهای خیلی بیشتری دارند؛ استفاده از آنها، در مقایسه با بعضی سامانه های EAM، آسان تر است. نمونه هایی از این سامانه ها است پوینت (AssetPoint)، چمپز (Champs)، دیتا استریم (DataStream)، ای مینت (eMaint)، اپک (EPEC)، ایوارا (Ivara)، ماکسیمو/آی بی ام (Maximo/IBM)، مپکان (Mapcon)، ام پالس (mPulse) و سینرژن/اس پی ال/اوراکل وم (Synergen/SPL/Oracle WAM) هستند. بیش از صد نوع CMMS در بازار آمریکا وجود دارد، که قیمت آنها از ۱۰۰۰ دلار شروع شده، بسته به تعداد کاربر و اندازه کارخانه تا بیش از ۲۵۰۰۰۰ دلار هم می رسد. امروزه بیشتر این سامانه ها بر پایه شبکه اینترنت هستند. اصولا تفاوت عمده ای بین روش کارکرد این دو نوع سامانه وجود ندارد و به همین دلیل واژه های CMMS و EAM اغلب به جای هم بکار می روند.

سامانه های CMMS/EAM باید قابلیت های زیر را داشته باشند، اگرچه قابلیت ها به این موارد محدود نمی شود:

  1. تاریخچه دارایی / تجهیز
  2. توصیف و مشخصات دارایی
  3. شناسنامه دارایی
  4. نتایج نگهداشت اصلاحی (CM) بر مبنای یافته های PM و CBM
  5. مدیریت پیکربندی
  6. مدیریت کارهای پیمانکاری
  7. شناسایی تجهیزات مهم (بحرانی)
  8. مدیریت نقشه ها و اسناد فنی
  9. مجوزهای EPA/OSHA (ایمنی، بهداشت و محیط زیست)
  10. تاریخچه FMEA ها و تحلیل RCM
  11. مدیریت سلسله مراتب
  12. مدیریت موجودی/قطعات یدکی
  13. مواد – مدیریت انبارهای نگهداشت، تعمیر و تعمیر اساسی (MRO)
  14. داده های MTBF و MTTR بر حسب دارایی و انواع دارایی ها
  15. کارهای تکرار نشدنی – شکست ها/خرابی ها
  16. کارهای معلق شده – کار انباشته
  17. مدیریت کارکنان
  18. رویه های کاری PM و CBM/PdM
  19. بهینه سازی PM (شامل تحلیل قابلیت اطمینان)
  20. گواهینامه های مخازن تحت فشار
  21. انواع کارهای تکرار شدنی – PM و PdM/CBM
  22. گزارش دهی – گزارش های استاندارد و تخصصی
  23. ثبت ساعت
  24. مدیریت آموزش
  25. مدیریت ضمانت نامه ها
  26. ارسال دستور کار
  27. بستن دستور کار و بازخورد آن
  28. جداول داده های تخمین کار و ارتباط آن با سایر منابع
  29. شناسایی کار
  30. مدیریت دستور کار (WO)
  31. طرح ریزی کار
  32. زمان بندی کار و متعادل سازی منابع

ماژول مدیریت دستور کار (Work Order: WO)

یکی از مفیدترین ابزارهای مدیریت در یک بسته نرم افزاری CMMS مدیریت دستور کار یا فرآیند گردش کار است. ماژول گردش کار امکان ارسال خودکار داده ها را از طریق یک فرآیند بهینه سازی شده فراهم می کند، که شامل تأییدیه های قابل پیکربندی، اطلاع رسانی و تراکنش های خودکار بر پایه قوانین تعریف شده توسط کاربر است.

دستور کار

یک گردش کار استاندارد برای ارسال دستور کارها به تأیید کننده مناسب می تواند، بسته به نیروی انسانی کلی و هزینه مواد تخمین زده شده، ایجاد شود. علاوه بر این، سازمان ها می توانند قوانین محدود کننده کار تیم ها و همچنین نوع تأییدیه را برای سفارشی سازی طرح های صدور مجوز ایجاد کنند. این سامانه می تواند به گونه ای تنظیم شود که اگر صورت هزینه های واقعی از مقدار مشخص شده توسط کاربر تجاوز نمود، درخواست صدور مجوز از سطوح بالاتر سازمان را صادر کند. بنابراین، دستور کارها یا پروژه ها را می توان پایش و تخطی های قابل توجه از مقادیر تعیین شده را مشخص نمود. این سامانه همچنین می تواند به گونه ای پیکربندی شود که فقط به افراد خاصی اجازه دهد تا دستور کارهای اضطراری را تأیید کنند.

سازمان ها باید قادر باشند تا، اگر بخواهند، بتوانند قوانین کسب و کار را با جزئیات کامل مستقر کنند. به عنوان نمونه، یک دستور کار از نوع مشخص و هزینه معین به صورت متوالی به دو تأیید کننده ارسال شود. اگر تأیید کننده نخست دستور کار را در یک زمان تعیین شده تأیید نکرد، سرپرست از طریق ایمیل/پیجر مطلع شود. همچنین می تواند تأیید کننده های جایگزین را در شرایط خاص تعیین نماید، مانند زمانی که تأیید کننده اصلی در سفر است. سایر ویژگی ها برای مدیریت دستور کار عبارتند از:

  1. قابلیت ایجاد دستور کار چند مرحله ای؛ برای کارهای مشابه، دستور کار می تواند به شکل یک الگو (template) برای کارهای آینده ذخیره شود.
  2. قابلیت ایجاد استانداردهای کاری برای تخمین نیروی انسانی.
  3. سهولت ورود اطلاعات، شامل رابط کاربری گرافیکی که ظاهری شبیه به نرم افزار مایکروسافت آفیس داشته باشد.
  4. قابلیت تعیین وضعیت برای یک گردش کار مشخص، بصورت مستقیم از یک جدول یا داشبورد.
  5. قابلیت فراهم کردن آمارهایی مانند حجم تراکنش ها در یک دوره زمانی مشخص یا متوسط زمان برای تکمیل یک فعالیت کاری خاص.
  6. وارد کردن زمان های استاندارد برای فعالیت ها، به منظور پیش بینی اینکه یک فرآیند چه مدت باید طول بکشد و گزارش دهی زمان واقعی تکمیل کار نسبت به زمان استاندارد.
  7. اختیاری یا اجباری کردن فعالیت ها، بسته به ویژگی های نوع کار (به عنوان مثال مرحله تأیید، اگر یک دستور کار اضطراری باشد).

ماژول PM و CBM/PdM

PM و پایش وضعیت هم جزو ماژول های مهم CMMS هستند. بعضی از ویژگی های CMMS برای بهینه سازی گردش کار PM عبارتند از: انعطاف پذیری زمان بندی با در نظر گرفتن تغییر فصول، قالب های چندگانه، درشت نمایی، شبیه سازی و پایش وضعیت داده های تعریف شده توسط کاربر. ویژگی مفید دیگر، فعالیت سایه (task shadowing) است. این ویژگی اجازه می دهد که به عنوان مثال، یک PM هفتگی انجام نشود، اگر در زمان بندی کوتاه مدت، سرویس PM ماهیانه ای وجود داشته باشد که شامل فعالیت های آن PM هفتگی هم باشد.

پایش وضعیت

اطلاعات حاصل از سامانه های جمع آوری داده مانند گزارش دهی زمانی بر مبنای بارکد، سامانه سرپرستی و گردآوری داده (اسکادا) و واسط بین انسان و ماشین (Human Machine Interface: HMI) می توانند به صورت خودکار وارد CMMS شده، انحرافات احتمالی از طریق دسترسی به داده های مرجع توضیح داده شوند. کارکرد نگهداشت بر مبنای وضعیت در یک CMMS می تواند برای تعیین حدود کنترلی استفاده شود که فعال کننده کنش هایی مانند صدور یک دستور کار یا فراخوانی یک تکنیسین هستند و از این طریق کارآیی و اثربخشی گردش کار را افزایش دهد. بیشتر مدیران دریافته اند که جلوگیری از افزایش هزینه های نگهداشت روز بروز سخت تر می شود، چرا که رویه ها یا ناکافی یا قدیمی هستند. CMMS می تواند اینگونه رویه ها را، که منابع زیادی صرف می کنند و نیاز به بازبینی دارند، شناسایی کند.

ماژول زمان بندی

زمان بندی موضوعی است که بسته های مختلف CMMS قابلیت های قابل توجهی ارائه می دهند. CMMS باید زمان بندی ای را فراهم کند که با تقاضای نگهداشت همخوانی داشته باشد – دستور کارهای باز با منابع انسانی در دسترس. بعضی از سامانه ها کار انباشته را با لیست ساعت های کاری در دسترس مقایسه کرده، شباهت ها را دسته بندی و فیلتر می کنند. بعضی از سامانه ها این داده ها را با نمودار نمایش می دهند تا به متعادل سازی حجم کار کمک کنند. یک راه خوب برای نمایش این داده ها استفاده از نمودار میله ای در نیمه بالای صفحه و لیست دستور کارها در نیمه پایینی است.

زمان بندی

پیچیدگی بعضی از نرم افزارهای CMMS، در اثر اتصال و یکپارچه شدن با نرم افزار مدیریت پروژه توسعه داده شده توسط سازمان یا تهیه شده از شخص ثالث، افزایش یافته است. این ویژگی به کاربرها امکان دسترسی به امکانات گسترده ای مانند تحلیل مسیر بحرانی، تهیه گانت چارت و بهینه سازی بهره برداری از منابع را می دهد.

شاید مهیج ترین پیشرفت در کارکرد زمان بندی، قابلیت انجام تحلیل “چه می شود اگر (what-if)” باشد. بازی کردن با متغیرهایی مانند مدت زمان تخمینی انجام کار، اولویت دستور کار و دسترسی به نیروی کار، به برنامه ریز نگهداشت امکان می دهد که بدون نیاز به ایجاد تغییرات دائمی در داده های مرجع، بتواند زمان بندی را دقیقا تنظیم کند. فقط پس از اینکه برنامه ریز و سرپرست ها از زمان بندی راضی شدند، امکان تغییر در داده ها محدود شده، اطلاعات مرجع بروزرسانی می شود.

بهره وری و طراحی مبتنی بر کاربر

در سال های اخیر، یکی از مهم ترین مباحث در CMMS بهبود طراحی مبتنی بر کاربر یا کاربردی بودن آن است. آن دسته از بسته های CMMS ای که نرم افزار آنها دوباره نوشته شده است تا تحت وب شوند یا امکانات تعامل با کاربر (user interfaces) آنها جدید و پیشرفته شود، کاربرپسندتر شده اند. برای مقایسه فروشندگان CMMS، بعضی از کابران سناریوهایی طراحی کرده اند تا بتوانند ارزیابی کنند که چند صفحه نرم افزاری باید باز شود تا مجموعه مشخصی از فعالیت ها کامل شوند و این کار چقدر طول می کشد. بعضی ها هم تعداد صفحات یا کلیک های لازم برای دسترسی به اطلاعات مورد نیاز را مقایسه می کنند. بسته های نرم افزاری تحت وب، در مقایسه با سامانه های قدیمی تر، پیشرفت بیشتری داشته، ویژگی هایی مانند موارد زیر به آنها افزوده شده است:

  1. نوار ابزار جستجو
  2. نشان کننده ها (Bookmarks)
  3. برگزیده ها (Favorites)
  4. فهرست تاریخچه، شامل لیست صفحاتی که در گذشته بازدید شده اند، به ترتیب وقوع آنها و دارای قابلیت کلیک کردن روی آنها و رسیدن به صفحه مورد نظر
  5. دکمه های عقب رفتن و جلو رفتن، برای جابجا شدن بین صفحاتی که قبلا بازدید شده اند
  6. نوار ابزار URL، که به کاربر اجازه می دهد روی نشانی هر صفحه یا وبسایت کلیک کند

گرایش کلیدی دیگر در طراحی مبتنی بر کاربر، انعطاف پذیری در سفارشی سازی کاربری برای طیف متنوعی از نیازهای کاربران، یا متناسب سازی آن برای نقش های گوناگون، مانند برنامه ریز نگهداشت، سرپرست، نیروی فنی و انباردار است. این گرایش مورد استقبال وسیع کاربران قرار گرفته است، چرا که زمان آموزش نرم افزار را کاهش داده، اجرای فرآیندهای روزانه را ساده کرده، صحت و سرعت ورود اطلاعات را افزایش داده، استخراج اطلاعات مرتبط را تسهیل کرده و منجر به تصمیم سازی بهتر و سریع تر گردیده است. نمونه هایی از قابلیت های سفارشی سازی عبارتند از:

  1. دسترسی ایمن، که مشخص می کند هر کسی به کدام فیلدها (fields)، صفحات، منوها و غیره نرم افزار دسترسی داشته باشد و اینکه اطلاعات برای کدام کاربر فقط قابل خواندن و برای کدام یک قابل خواندن و ویرایش باشد
  2. جانمایی صفحات، که مشخص می کند هر فیلد در کدام صفحه یا برگه (tab) نمایش داده شود و نام فیلدها، اندازه و شکل هر فیلد، موقعیت هر فیلد، رنگ ها، نام و محتوای هر برگه، اندازه و موقعیت داده های ستونی و مقادیر پیش فرض چه باشد
  3. زبان بسته نرم افزاری و واحد پول مورد استفاده در آن
  4. منوی راه اندازی یا منوی اصلی، به عنوان نمونه، انتخاب منوها، میان برها، گزارش دهی ها، KPI ها، اجزای داشبوردها، اخطارها، اعلان ها و مانند آنها که کاربران می توانند به دلخواه خودشان آنها را در صفحه اصلی شان یا در هر سطح دیگری قرار دهند
  5. گزارش ها یا جستجوهایی که توسط کاربران شخصی سازی شده اند تا برحسب معیارهای مشخصی فیلتر یا چیدمان شوند، یا اینکه چگونه روی صفحه نمایش یا در کاغذ چاپ نشان داده شوند
  6. فرم ها و الگوهایی که می توانند ورود اطلاعات را آسان تر نمایند
  7. پیغام های کمک یا خطا

پیشرفت های امکانات و کارکردهای CMMS باعث شده است که بسیاری از بسته های نرم افزاری بهتر بتوانند پاسخگوی الزامات اختصاصی صنایع و تأسیسات خاص باشند.

تحلیل اطلاعات و گزارش دهی

کاربران آرام آرام به قدرت باورنکردنی CMMS در جمع آوری داده های خام و تبدیل آنها به اطلاعات و دانش پی برده، متوجه می شوند که این اطلاعات و دانش می تواند، با استفاده از ابزارهای تحلیلی، باعث بهبود قابل ملاحظه اثربخشی نگهداشت گردد. جمع آوری داده ها و گزارش دهی آنها به تنهایی کافی نیست. یک CMMS می تواند این داده ها را گرفته، با استفاده از ابزارهای تحلیلی، آنها را به اطلاعات مفیدی مانند “۱۲ دارایی پرمشکل” (یا آنگونه که بعضی ها می گویند، “بازیگران بد”) تبدیل کند. این دارایی های پرمشکل می توانند براساس هزینه یا تعداد از کار افتادگی ها در یک دوره زمانی مشخص، تعیین شوند؛ آنها را می توان به شکل گرافیکی و به صورت صعودی (نمودار پارتو) یا به هر شکل دیگری نمایش داد. این تحلیل به کاربران فرصت می دهد که ابتدا بزرگ ترین مشکل ها را شناسایی کنند. سپس می توانیم علل ریشه ای مانند لوازم یدکی یا مواد معیوب از یک سازنده یا تأمین کننده مشخص، اشکالات طراحی، مسایل مرتبط به نیروی انسانی مانند آموزش ناکافی، یا خطاهای اپراتوری را شناسایی کنیم.

گزارش دهی و تحلیل خوب در حوزه مدیریت دارایی ها مهم هستند. گاهی گزارش های سوابق تجهیزات از نظر نیروی انسانی واقعی، نیروی انسانی برنامه ریزی شده، هزینه مواد و سایر هزینه ها در دسترس هستند. ویژگی های پیشرفته تر شامل ردیابی هزینه های نگهداشت مطابق با خواسته های کاربر و ردیابی و تحلیل وضعیت تجهیز، مشکلات، علل، اقدامات و عوامل تأخیر هستند.

سایر امکانات گزارش دهی که به بهینه سازی کارها کمک می کنند عبارتند از: تحلیل قابلیت دسترسی و عملکرد دارایی، متوسط زمان بین خرابی (MTBF) و قابلیت تعیین علت ریشه ای توقف ها.

بعضی از بسته های CMMS می توانند MTBF و متوسط هزینه اقدامات اصلاحی و پیشگیرانه را به صورت نموداری نشان دهند. سایر امکانات این بسته ها زمان بندی استهلاک، بودجه ریزی هزینه های سرمایه ای برای تعمیرات و تعویض های اساسی و تعیین عمر باقیمانده دارایی ها هستند.  تحلیل تعمیر در برابر تعویض را هم می توان به صورت تصویری نشان داد.

بسیاری از فروشندگان CMMS تلاش کرده اند قابلیت تحلیل شکست نرم افزارهای خود را بهبود دهند تا بتوانند پاسخگوی علاقه رو به گسترش کاربران برای انجام تحلیل حالت ها و اثرات شکست (FMEA)، نگهداشت مبتنی بر قابلیت اطمینان (RCM) و تحلیل علت ریشه ای (RCA) باشند. سازمان های وابسته به دارایی های فیزیکی متوجه شده اند که پیاده سازی این تکنیک های پیشرفته بسیار کند و پیچیده است. اگر این تکنیک ها روی دارایی ها و سیستم های مهم پیاده شوند، نتایج بالقوه خارق العاده ای خواهند داشت.

تحلیل حالات و اثرات شکست

تحلیل علل ریشه ای شکست
تحلیل علل ریشه ای شکست
نگهداشت مبتنی بر قابلیت اطمینان

گروه دیگر ابزارهای تحلیلی که نیاز به آنها به طور پیوسته در حال افزایش است، ابزارهای هزینه ای و بودجه ای، مانند هزینه چرخه عمر، هستند. جمع آوری هزینه های مرتبط با یک دارایی، از خرید تا اسقاط آن، کمک می کند تا مدیریت دیدگاه بهتری نسبت به هزینه کلی مالکیت یا عمر اقتصادی دارایی های مختلف و طبقه بندی های مختلف دارایی ها داشته باشد. مزایای پیگیری هزینه های چرخه عمر بسیار زیاد هستند و تعدادی از آنها عبارتند از:

  • مقایسه اولیه هزینه پیشنهادهای مختلف از یک نوع مشخص دارایی (به عنوان نمونه، مقایسه یک لیفتراک کاترپیلار با یک لیفتراک تویوتا با همان مشخصات یا مشخصات نزدیک به آن)
  • امکان مقایسه عملکرد دارایی و هزینه کلی مالکیت آن (به عنوان نمونه، تصمیم گیری در مورد اینکه دوره استفاده اقتصادی از یک دارایی چقدر است و زمان تعویض اقتصادی آن کی خواهد بود)
  • پیش بینی هزینه دارایی ها بر مبنای منحنی هزینه چرخه عمر دارایی های مشابه
  • آگاه شدن از هزینه ها برای کنترل آنها

تحلیل هزینه چرخه عمر می تواند نسبتا پیچیده باشد، بویژه برای تأسیسات یا زیرساخت هایی که وضعیت دارایی و نرخ استهلاک آن باید پایش و ارزیابی شود. کنترل های چند ساله شامل عواملی مانند نرخ تنزیل بانکی، مورد استفاده در تعیین ارزش خالص فعلی (Net Present Value: NPV) هستند. باید فرضیات مهمی در مورد اینکه کسب و کار، بازار و محصولات جایگزین چگونه در طول زمان تغییر خواهند کرد، در نظر گرفته شوند.

یک CMMS می تواند، از طریق جمع آوری هزینه های نیروی انسانی، مواد، قراردادها و هزینه های بالاسری مرتبط با یک دارایی، به رهگیری هزینه های چرخه عمر کمک کند – حتی اگر آن دارایی جابجا شود، برای تعمیر به بیرون از سازمان فرستاده شود، نشانه های استهلاک آن سریعتر یا کندتر از انتظار نمایان شوند یا حتی ارزش آن کمتر یا بیشتر شود. هزینه های غیر از هزینه های نگهداشت هم باید در نظر گرفته شوند؛ این هزینه ها شامل هزینه های نصب، هزینه های بهره برداری و کاهش ریسک هستند (به عنوان نمونه، اثرات آن روی بهداشت، ایمنی و محیط زیست).

فناوری موبایل

فناوری موبایل

محبوبیت فناوری موبایل پیوسته در حال افزایش است و کاربران بیشتری به قدرت آن پی می برند. درضمن، شبکه های ارتباطی از نظر گستره جغرافیایی و کنترل تداخل ها در حال گسترش هستند. همچنین کارآیی و قیمت گوشی ها و سایر دستگاه های موبایل هم در حال پیشرفت است. بیشتر کارکردهای رایانه ها را می توان به گوشی های موبایل هم وارد نمود، مانند بارگذاری و برداشت اطلاعات دستور کارها و موجودی لوازم یدکی، دسترسی به تاریخچه و گزارش های تجهیزات و حتی مشاهده نمودارها و نقشه ها. فناوری موبایل یکی از مهمترین روندهایی است که استفاده از آن در صنعت CMMS رو به گسترش است. تلفن های هوشمند و آی پدها دنیای کسب و کار را وارد مرحله جدیدی نموده اند.

قیمت سامانه

نیاز به CMMS و استفاده از آن مختص صنعت یا کاربرد مشخصی نیست. هر سازمانی که از دارایی های فیزیکی برای تولید محصولات یا ارائه خدمات استفاده می کند، مشتری بالقوه CMMS است.

سامانه های رایانه ای روزبروز جداب تر می شوند، کارکنان بیشتری از واحد نگهداشت سواد رایانه ای پیدا کرده اند و قیمت سخت افزار و نرم افزارها به مقدار قابل توجهی کاهش یافته است. این عوامل باعث شده است که CMMS حتی برای کارخانه های کوچکتر هم گزینه جذابی باشد. بسته های نرم افزاری CMMS به صورت ماژولار در دسترس هستند. به عبارت دیگر، لازم نیست که سازمان ها همه امکانات و ماژول های نرم افزار را خریداری کنند. به عنوان نمونه، کارخانه های کوچکتر می توانند برای شروع تنها ماژول های دارایی، PM و دستور کار را خریداری کرده، سایر ماژول ها را در آینده به آن اضافه نمایند. همچنین بسیاری از نرم افزارهای CMMS قابلیت کاهش مقیاس برای کارخانه های کوچکتر را دارند. این برنامه ها علاوه بر اینکه همه کارکردهای نرم افزارهای بزرگ را دارند، ارزان هم هستند. ولی سازمان ها باید مشخص کنند که آیا CMMS برای عملیات آنها فایده دارد و آیا همه ذی نفعان با آن موافق هستند؟

میانگین سنی نیروی کار و پیوستگی دانش سازمانی موارد مهم دیگری هستند که باید مورد توجه باشند. اگر یک کارمند کلیدی نگهداشت بازنشسته شود، چه مقدار اطلاعات از سازمان خارج می شود؟ سالها اطلاعات مهم می تواند همراه با خروج این کارمند از سازمان خارج شود.

منبع:

Maintenance and Reliability Best Practices, Second Edition, Ramesh Gulati

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *