نت خودگردان

نکاتی در مورد نگهداشت اپراتوری یا نت خودگردان

برخلاف آنچه که عموما تصور می شود، اپراتور یکی از اعضای مهم تیم نگهداشت است. اپراتور های آگاه، آموزش دیده و مسؤول تضمین می کنند که دارایی ها در شرایط کاری خوب حفظ شوند.

اپراتور ها خط مقدم ایستادگی در برابر توقف طرح ریزی نشده دارایی هستند. فرض نگهداشت اپراتوری (Operator-Based Maintenance: OBM) این است که اپراتور هایی که در ارتباط روزانه با دارایی ها هستند می توانند از دانش و مهارت های شان برای پیش بینی و پیشگیری از خرابی ها و سایر اتلاف ها استفاده کنند.

هدف اصلی برنامه نگهداشت اپراتوری (نت خودگردان) مجهز کردن اپراتور ها به این مهارت های مرتبط با تجهیز است:

  • توانایی تشخیص نابهنجاری ها
  • توانایی اصلاح نابهنجاری های کوچک و بازیابی کارکرد، اگر بتوانند
  • توانایی تنطیم کردن شرایط بهینه دارایی
  • توانایی حفظ شرایط بهینه تجهیز

نگهداشت خودگردان یکی از ستون های اصلی نت بهره ور فراگیر (TPM) است. TPM یک فلسفه نگهداشت ژاپنی است که در آن اپراتورها بعضی از فعالیت های اولیه نگهداشت را انجام می دهند. اپراتور ها مهارت های نگهداشتی مورد نیازشان را از طریق یک برنامه آموزشی می آموزند. آنها یاد می گیرند که فعالیت های زیر را انجام دهند:

  • انجام بازرسی های عمومی.
  • تمیز نگاه داشتن دارایی ها و قابل دسترس نگاه داشتن همه مناطق.
  • شناسایی و حذف منابع مشکلات.
  • پشتیبانی و ایجاد استانداردها و رویه های تمیزکاری و روانکاری.
  • استانداردسازی از طریق مدیریت بصری محیط کار.
  • پیاده سازی مدیریت خودگردان دارایی ها.
  • انجام فعالیت های ساده نگهداشت و سرویسکاری، مانند تعویض فیلترها، روانکاری و تعویض روغن.
  • همکاری با تیم نگهداشت برای تعمیر تجهیزات خراب.

اپراتورها از چهار ابزار حسی زیر استفاده می کنند تا مشکلات را شناسایی کرده، آنها را برطرف کنند یا به تعمیر مشکلات، پیش از آنکه تبدیل به شکست های اساسی شوند، کمک نمایند:

الف. نگاه کردن برای یافتن نابهنجاری ها – تمیز، در جای خود و قابل دسترسی.

ب. گوش دادن برای تشخیص صداهای غیر طبیعی، ارتعاشات و نشتی ها.

پ. احساس حرارت غیرطبیعی یا سطوح سرد.

ت. بو کشیدن سوختگی های غیرطبیعی یا بوهای غیرمعمول.

اقدامات زیر می توانند در رسیدن به شناسایی و برطرف کردن مشکلات کمک کنند:

الف) مشارکت اپراتورها

مشارکت اپراتورها

اپراتور ها می توانند هرگونه نابهنجاری و نشانه های آن را در مراحل اولیه تشخیص داده، پیش از آنکه تبدیل به شکست های اساسی شوند، آنها را اصلاح کنند. کارکنان عملیات و نگهداشت باید مطمئن شوند که همه دارایی ها به خوبی محکم و پیچ شده باشند. سازه های پشتیبان – لوله کشی، شیلنگ ها، حفاظ ها و غیره – لق و لرزان نباشند و به خوبی سفت شده باشند.

ب) تمیزکاری

تمیزکاری

نظافت به بازرسی و شناسایی بموقع شکست های در مراحل اولیه، مانند ترک ها و تسمه های معیوب، کمک می کند. آلودگی و غبار ترک ها و نشتی های ریز را پنهان می کنند. اگر یک دارایی تمیز باشد، می توانیم عملکرد صحیح اجزای آن را ارزیابی کنیم، مانند نشتی، ساییدگی و لقی پیچ ها، که ممکن است نشانه ای از یک شکست قریب الوقوع باشند.

دارایی ها و محیط اطراف آنها را تمیز نگاه دارید. یک دارایی تمیز حس خوبی ایجاد کرده، ایمنی و روحیه کاری کارکنان را بهبود می دهد.

پ) روانکاری

روانکاری

روانکاری باعث کاهش سرعت فرسایش و گسیختگی می شود. روانکاری مناسب قطعات با نوع روانکار صحیح را کنترل کنید. همچنین مطمئن شوید که روغن در دوره های زمانی مناسب تعویض می شود. بیش از حد روانکاری نکنید؛ مقدار مناسب روانکار را استفاده کنید. می توان برای اطمینان از مقدار مناسب روانکار، از پمپ های [گریسکاری] آلتراسونیک استفاده نمود. از روش های ۵S+ یا ۶S استفاده کنید تا طرح روانکاری تهیه نمایید که تصاویر آن نشان دهنده همه نقاط روانکاری و نوع روانکار مورد استفاده باشد.

ت) رویه های عملیاتی

رویه های عملیاتی

همه رویه های عملیاتی باید در محل کار در دسترس باشند. آیا این رویه ها به آسانی قابل فهم هستند؟ آیا اپراتورها می دانند که چگونه دارایی را خاموش کنند یا فرآیند قفل کردن/برچسب زدن (lockout/tag out) را در شرایط اضطراری برای تجهیز انجام دهند؟ آیا می دانند که کدام پارامترهای عملیاتی (فشار، دما، تنظیمات توقف/اخطار و غیره) را پایش کنند؟ مطمئن شوید که اپراتورها و سایر کارکنان پشتیبانی، درک درستی از پاسخ های این پرسش ها داشته باشند. تهیه نسخه چاپی لمینیت شده از دستورالعمل های عملیاتی و قرار دادن آنها در کنار دارایی ها هم روش خوبی است.

ث) رویه های نگهداشت

رویه های نگهداشت

مطمئن شوید که آخرین ویرایش رویه های نگهداشت/تعمیر، در هنگام نیاز، در دسترس باشند. باید ابزار لازم در دسترس کارکنان نگهداشت باشد تا بتوانند کارشان را به درستی و اثربخش انجام دهند. داشتن رویه های مورد نیاز یک الزام ایزو هم هست.

هنگامی که یک دارایی آماده تعمیر است، باید همه امکانات شناسایی شده در طرح کار در محل دارایی آماده باشند تا کارکنان فنی بتوانند کارشان را به اثربخش ترین و کارآترین شکل ممکن انجام دهند. ابزار خاص باید در محل دارایی یا نزدیک آن نگاه داشته شده، با علامت های شناسایی مناسبی مشخص شوند.

روش خوب این است که رویه ها، نقشه ها، لیست قطعات، نقشه های کابل کشی، نمودارهای منطقی و غیره لمینیت شده، در کنار هر دارایی قرار داده شوند.

ج) شرایط عملیاتی

شرایط عملیاتی

همه دارایی ها برای کار در شرایط مشخصی طراحی می شوند. کنترل کنید که این دارایی ها در محیط درستی کار می کنند و از آنها استفاده نامناسب نمی شود، یعنی بار بیش از حد به آنها وارد نشده، یا بصورت ناایمن بهره برداری نمی گردند. اگر در محیط عملیاتی طراحی کار نمی کنند (به عنوان نمونه در سرعتی خیلی بیشتر از سرعت کاربرد طبیعی شان استفاده می شوند)، احتیاط های ایمنی لازم را به عمل آورید و همه کارکنان مرتبط را با ریسک های موجود آشنا کنید.

چ) مهارت های نیروی کار

مهارت نیروی کار

مطمئن شوید که نیروی کار، اپراتورها، کارکنان نگهداشت و نفرات پشتیبانی به خوبی آموزش دیده، مهارت مناسب مورد نیاز برای بهره برداری و نگهداری اثربخش دارایی را دارند. اگرچه ناآگاهی و نبود مهارت می تواند به آسانی با آموزش مناسب برطرف شود، ولی مدیریت کردن نگرش و طرز فکر افراد نسبت به شکست تا حدودی مشکل است. ایجاد فرهنگ مناسب تلاش و وقت زیادی می طلبد.

ح) مستندسازی تعمیر

مستندسازی تعمیر

مستندسازی تعمیر – آنچه که انجام دادیم، با بعضی جزئیات – برای انجام تحلیل اهمیت زیادی دارد. ما اغلب با داده های ثبت شده ای مانند “پمپ خراب شد – تعمیر شد” یا “فیبر و فنر تعویض شد” مواجه می شویم. اینگونه داده ها صرفا به نگهداری آمار شکست کمک می کند، نه به تحلیل شکست.

معمولا چالش اصلی این است که چگونه ورود داده ها را برای کارکنان فنی آسان کنیم. برای یک تحلیل قابلیت اطمینان خوب، باید داده های باکیفیت داشته باشیم، بدانیم که دارایی پیش و پس از شکست چگونه بود، چه کارهایی برای تعمیر انجام شد، چه قطعاتی استفاده شد، تعمیر چه مدت زمان برد و مانند اینها.

خ) طراحی برای قابلیت اطمینان و نگهداشت

طراحی برای قابلیت اطمینان

اگر در حال اصلاح یا تعویض دارایی هستید، مطمئن شوید که اپراتورها و کارکنان نگهداشت در بازبینی طراحی دخیل بوده، بخشی از تیم بهبود باشند. دارایی باید با ویژگی های حداکثر قابلیت اطمینان و سادگی نگهداشت طراحی شود.


منبع:

Maintenance and Reliability Best Practices, Second Edition, Ramesh Gulati

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *